นักวิ่งมาราธอนของสหรัฐฯ โบกธงปาเลสไตน์ในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก
การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกไม่เคยเป็นเรื่องการเมือง และในปีนี้ นักกีฬาได้เริ่มแถลงการณ์ทางการเมืองก่อนการแข่งขันที่ปารีสในช่วงซัมเมอร์นี้ ในระหว่างการแข่งขันวิ่งมาราธอนโอลิมปิก นักกีฬาสหรัฐฯ 3 คนได้กางธงปาเลสไตน์ที่เส้นชัย ในขณะที่การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ของอิสราเอลต่อชาวปาเลสไตน์ในฉนวนกาซายังคงไม่ถูกขัดขวางโดยสหรัฐฯ และยุโรป ความเป็นไปได้ที่การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกที่ปารีสจะกลายเป็นสมรภูมิทางการเมืองสำหรับขบวนการสมานฉันท์ชาวปาเลสไตน์ระหว่างประเทศก็มีแนวโน้มเพิ่มมากขึ้น Jesse Joseph หนึ่งในนักกีฬาที่เป็นศูนย์กลางของการแสดงความสามัคคีในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกเมื่อเร็วๆ นี้ เข้าร่วม Edge of Sports เพื่ออธิบายการกระทำของเขาและนักกีฬาเพื่อน และหารือเกี่ยวกับวิธีที่ปาเลสไตน์จะคิดอย่างไรในเกมที่กำลังจะมาถึง
Dave Zirin: ยินดีต้อนรับสู่ Edge of Sports TV บน The Real News Network เท่านั้น ฉันชื่อ Dave Zirin วันนี้เรากำลังพูดคุยกับนักวิ่งมาราธอนและผู้หวังโอลิมปิกอย่าง Jesse Joseph เกี่ยวกับสาเหตุที่เขาโบกธงปาเลสไตน์พร้อมกับนักวิ่งอีกสามคนในขณะที่เขาเข้าเส้นชัยในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก มาเริ่มกันเลย มาดูกันว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้าง เจสซี่ โจเซฟ. เจสซี โจเซฟ ขอบคุณมากที่มาร่วมงานกับเราที่ Edge of Sports
เจสซี โจเซฟ: ขอบคุณที่มาพบฉัน ความยินดีที่ได้มาอยู่ที่นี่
Dave Zirin: อย่างที่ผมบอกไปแล้วในบทนำของคุณ คุณเข้าเส้นชัยโดยถือธงปาเลสไตน์ ผู้เข้าแข่งขันอีกสามคนก็ทำแบบเดียวกัน เป็นการแสดงความสามัคคีกับชาวปาเลสไตน์ ฉันทำได้ และฉันมั่นใจว่าผู้ชมจะเข้าใจได้อย่างแน่นอนเมื่อทำสิ่งนั้นที่หน้าศาลาว่าการหรือสถานทูต แต่คุณเลือกพื้นที่นั้นเพื่อแสดงแถลงการณ์ ทำไมเป็นอย่างนั้น?
เจสซี โจเซฟ: เราคุยกันเรื่องนี้มาหลายสัปดาห์แล้ว มีประวัติอันยาวนานเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันและภรรยาได้รับแนวคิดนี้เป็นครั้งแรก เพราะเมื่อไม่นานมานี้ นักวิ่งคนหนึ่งในการวิ่งมาราธอนเอเธนส์ซึ่งเป็นผู้นำของผู้หญิง กำลังชูธงปาเลสไตน์เข้าเส้นชัย และเราคิดว่ามันเจ๋งมาก สำหรับฉัน การแสดงความสามัคคีกับชาวปาเลสไตน์ในขณะนี้ ในระดับสูงสุดที่ฉันสามารถทำได้ ในการวิ่งมาราธอนระดับหัวกะทิ เป็นสิ่งสำคัญ เพื่อใช้แพลตฟอร์มที่ฉันมีและทำในลักษณะที่สำคัญและเกี่ยวข้องกับฉันด้วย
ฉันเป็นนักวิ่งมาราธอนและฉันใช้เวลาทั้งชีวิตและพลังงานไปกับการฝึกฝนเพื่อสิ่งนี้ แต่ฉันก็ใช้เวลาทั้งชีวิตและพลังงานไปกับการคิดถึงความอยุติธรรมด้วย เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเพิกเฉยต่อความเสียหายร้ายแรงที่เกิดขึ้นในฉนวนกาซาในช่วงสี่เดือนที่ผ่านมา ยอดผู้เสียชีวิตน่ากลัวมาก ผลที่ตามมาของมนุษย์ ไม่เพียงแต่ต่อชีวิตของพวกเขาในทันที แต่รวมถึงอนาคตของพวกเขาด้วย เป็นสิ่งที่น่าสยดสยองและฉันไม่อาจละสายตาออกไปได้ ฉันรู้ว่าพวกเราหลายคนมองไปทางอื่นไม่ได้ สำหรับฉัน Aiden, Julian และ Nadir รู้สึกว่าเราต้องทำอะไรบางอย่าง เรียกร้องความสนใจให้ได้มากที่สุด และใช้แพลตฟอร์มของเรา
Dave Zirin: คุณทำให้ฉันนึกถึงบางสิ่งที่ John Carlos นักกีฬาโอลิมปิกปี 1968 เคยพูดกับฉันโดยที่เขาบอกว่าถ้าฉันไม่ใช่นักกีฬาโอลิมปิก ฉันจะยกกำปั้นต่อหน้าโรงละคร Apollo แทนการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกปี 68 . มันเป็นที่ที่ฉันเกิดขึ้น นักกีฬาชั้นนำหลายๆ คนเช่นคุณ ใช้ชีวิตโดยปิดบังเรื่องการเมืองโดยความจำเป็นของการแข่งขันและการฝึกฝน คุณมาถึงปัญหานี้ได้อย่างไร?
เจสซี โจเซฟ: เป็นเรื่องยากที่จะไม่ยุ่งเรื่องการเมืองสักหน่อยหากคุณให้ความสนใจกับโลกรอบตัวคุณ ผู้คนต่างพากันไปสู่จุดสิ้นสุดที่แตกต่างกัน บางคนดู พวกเขาซึมซับ และกังวล และบางคนก็ลงมือปฏิบัติ ต้องใช้เวลาพอสมควรกว่าจะถึงสถานะที่คุณสามารถดำเนินการบางอย่างได้ แต่สำหรับฉัน มันจะรู้สึกไม่จริงใจหรืออะไรบางอย่างที่พยายามแสร้งทำเป็นว่าสิ่งที่ฉันทำอยู่ – วิ่งแข่งขัน – แยกจากสิ่งอื่นที่เกิดขึ้นในโลก . หากเพิกเฉยต่อความรุนแรงและความอยุติธรรมที่เกิดขึ้นในโลกเพื่อที่ฉันจะได้ฝึกฝนและแข่งขันได้ ฉันไม่คิดว่าฉันจะยอมให้ตัวเองทำแบบนั้นอย่างมีศีลธรรม แต่ก็ทำได้ยากเช่นกัน การวิ่งเป็นส่วนสำคัญในชีวิตของฉัน และถ้าฉันวิ่ง เสแสร้ง และปิดบังทุกสิ่งทุกอย่าง มันคงจะทำให้ฉันเป็นบ้า
คุณต้องการบางสิ่งบางอย่างที่จะมุ่งเน้น คุณต้องเป็นคนองค์รวมเพื่อที่จะฝึกฝนได้ดี โดยไม่คำนึงถึงการเมือง ฉันเห็นว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาที่ผู้คนจะเข้ารับการฝึกอบรมและปิดสิ่งอื่นใดออกไป ทันทีที่คุณได้รับบาดเจ็บหรืออะไรบางอย่าง มันจะส่งผลอย่างมากต่อสุขภาพจิตของคุณ ความสามารถในการโต้ตอบกับโลกรอบตัวคุณ และแยกแยะการฝึกซ้อมของคุณจากสิ่งที่เกิดขึ้นในโลก แต่ยังรับรู้ว่าการฝึกซ้อม การแข่งรถ และสิ่งต่างๆ อีกมากมายเกิดขึ้นในโลกแห่งความเป็นจริง และคุณต้องให้ความสนใจกับมัน มันเป็นส่วนหนึ่งของการเป็นบุคคล
เดฟ ซีริน: ใช่ครับ ส่วนหนึ่งของการเป็นมนุษย์สามมิติ คณะกรรมการโอลิมปิกสากลและคณะกรรมการโอลิมปิกของสหรัฐอเมริกาได้แสดงให้เห็นในอดีตว่าพวกเขาไม่ใช่แฟนตัวยงของมนุษย์สามมิติ อะไรคือความเสี่ยงสำหรับผู้หวังโอลิมปิกในการดำเนินการเช่นคุณและเพื่อนร่วมงานของคุณในวันนี้?
เจสซี โจเซฟ: ใช่ นั่นเป็นสิ่งที่เราใช้เวลาพิจารณาพอสมควร การวิ่งระยะไกลหรือการวิ่งบนถนนมาราธอนอยู่ภายใต้การควบคุมของ USATF, USA Track and Field และ USOPC มีหน้าที่ดูแลการแข่งขันครั้งนี้ นอกเหนือจากนั้น IOC ยังกำกับดูแลทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในโอลิมปิก ดังนั้นเราจึงอ่านกฎการแข่งขันสำหรับ USATF ก่อนการพิจารณาคดี และอาจหนึ่งสัปดาห์ก่อนวันพิจารณาคดีมาราธอน USATF ได้ส่งรายการกฎการแข่งขันซึ่งรวมถึงเอกสารที่อนุญาตให้มีการประท้วงทางการเมืองอย่างชัดเจน
พวกเขาทำอย่างนั้นเพราะมันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในโลกกีฬาตอนนี้ ประชาชนออกมาแถลงการณ์ทางการเมือง สิ่งต่างๆ มากมายมาจากช่วงสี่ปีที่ผ่านมากับขบวนการ Black Lives Matter นักกีฬาที่ยืนหยัดต่อต้านการเหยียดเชื้อชาติ และการตรวจสอบการเหยียดเชื้อชาติในสหรัฐอเมริกา คุณพูดถึงจอห์น คาร์ลอสและทอมมี่ สมิธเมื่อวินาทีที่แล้ว และมีประวัติศาสตร์อันยาวนานของนักกีฬาที่พยายามจะยืนหยัดและใช้แพลตฟอร์มของพวกเขาเพื่อทำเช่นนั้น เป็นเรื่องที่น่าสนใจที่ USATF ส่งออกสิ่งนี้ และอนุญาตให้นักกีฬาทำการสาธิตทางการเมืองในระหว่างการแข่งขันได้อย่างชัดเจน มันกล่าวถึงสิ่งที่เฉพาะเจาะจง เช่น การสวมหน้ากากที่บอกว่า Black Lives Matter หรืออะไรทำนองนั้น มีสิ่งที่คุณทำไม่ได้ จึงมีกฎระเบียบทั่วไปเกี่ยวกับเครื่องแบบและสิ่งต่างๆ เช่นนั้น แต่นั่นไม่ขึ้นอยู่กับข้อความทางการเมือง และคุณไม่สามารถมีแบรนด์เชิงพาณิชย์มากเกินไปได้
ดังนั้นความท้าทายและอันตรายก็คือปัญหาสิทธิมนุษยชนของชาวปาเลสไตน์และการรุกรานฉนวนกาซานี้เป็นประเด็นร้อนทางการเมืองที่ผู้คนต้องทนทุกข์ทรมานจากการสนับสนุนตลอดเวลา ผู้คนจำนวนมากตกงานเพราะพวกเขาแสดงจุดยืนและกล่าวว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในฉนวนกาซานั้นเป็นโศกนาฏกรรมทางประวัติศาสตร์ของมนุษย์ และกล่าวได้ว่านั่นทำให้คุณเปิดใจรับเรื่องทางการเมืองมากมาย มันเปิดโอกาสให้คุณเข้าถึงเป้าหมายได้มากมาย และนั่นก็น่าหงุดหงิดเพราะนี่คือเรื่องเลวร้ายที่กำลังเกิดขึ้น ใครก็ตามที่มีสายตาสามารถเห็นได้ว่าการทำลายฉนวนกาซานั้นเกินกว่าอาชญากรรม การพยายามปิดปากเสียงที่รับทราบเรื่องนั้นเป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัว สิ่งที่เราทำนั้นได้รับอนุญาตอย่างชัดเจนเท่าที่ USATF สามารถบอกได้ และเราเลือกธงแท่งเหล่านี้เนื่องจากเป็นคู่แข่งอันดับต้นๆ หลายครั้งเราจะคว้าธงแท่งอเมริกันขณะที่ธงเหล่านั้นวิ่งไปจนจบการแข่งขัน เราก็แบบว่า เรารู้ว่าธงแท่งนั้นโอเคในทางเทคนิคแล้ว เรารู้ว่าเราสามารถแถลงได้ นี่คือวิธีที่เราจะทำ
เป็นเรื่องดีที่มีนักเคลื่อนไหวอยู่บนพื้นซึ่งอยู่ในฝูงชนที่ถือธงปาเลสไตน์กำลังทำการแสดงที่ยิ่งใหญ่ ทุกสิ่งที่มารวมกันนั้นยอดเยี่ยมมาก มีความท้าทายอย่างแน่นอนในอนาคต ฉันไม่ผ่านเข้ารอบโอลิมปิก แต่ IOC เข้มงวดมากขึ้นเกี่ยวกับความสามารถของนักกีฬาในการแถลงทางการเมือง ย้อนกลับไปที่ USATF Max Siegel ซึ่งเป็น CEO ของ USA Track and Fields ได้ออกแถลงการณ์เมื่อไม่นานมานี้โดยกล่าวว่าพวกเขาสนับสนุนหรืออย่างน้อยก็สนับสนุนความสามารถของนักกีฬาในการแถลงทางการเมือง IOC เป็นเวิร์มกระป๋องที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง คุณคงทราบแล้วว่า IOC Rule 50 เป็นกฎที่จัดตั้งขึ้นหลังจากที่ Tommy Smith และ John Carlos ทำการแสดงความเคารพต่อ Black Power บนโพเดียมในปี 1968 IOC Rule 50 ผ่านในปี 1970 หรืออะไรบางอย่าง
โดยพื้นฐานแล้วบอกว่าคุณไม่สามารถทำการเมืองได้หากคุณกำลังแข่งขัน นักกีฬาก็ต้องเป็นนักกีฬาเท่านั้น พวกเขาต้องหุบปากและแข่งขันกัน และคุณไม่สามารถนำแถลงการณ์ทางการเมืองใดๆ ออกมาได้ การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกที่โตเกียว ฉันไม่รู้ว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงกฎหรือการชี้แจง แต่พวกเขานำเสนอบางสิ่งที่บอกว่าไม่มีการเมืองบนโพเดียม ในการแข่งขัน หรือหมู่บ้านโอลิมปิก แต่ในระหว่างการโต้ตอบกับสื่อมวลชน คุณสามารถแถลงทางการเมืองและอะไรทำนองนั้นได้ นั่นคือภูมิประเทศที่ปลอดภัยแต่คุณสามารถเสี่ยงได้เสมอ ด้วยความพยายามที่จะเล่นตามกฎที่ IOC หยิบยกขึ้นมา ยอมรับแนวคิดที่ว่านักกีฬาสามารถเป็นนักกีฬาได้ และสิ่งที่พวกเขาเป็นก็คือร่างกายที่มีความสามารถอย่างยิ่งยวด และไม่มีจิตใจในนั้นที่จะรับรู้ถึงความอยุติธรรมที่เกิดขึ้น
เดฟ ซีริน: ใช่ครับ เป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการว่าเราจะไม่ได้เห็นการแสดงออกที่คล้ายกับของคุณในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกที่ปารีส
เจสซี โจเซฟ: แน่นอน ฉันหวังว่าอย่างนั้น. ฉันไม่ใช่ผู้เข้าแข่งขันอันดับต้นๆ ของการแข่งขันวิ่งมาราธอนโอลิมปิก โดยไม่คำนึงว่าฉันหวังว่าสิ่งที่เราทำจะกระตุ้นให้นักกีฬาคนอื่นๆ โดยเฉพาะนักกีฬากรีฑาและนักกีฬาภาคสนาม ยืนหยัดและยืนหยัดและบอกว่าเราสนับสนุนฉนวนกาซา เราสนับสนุนชาวปาเลสไตน์ และ ไม่ต้องกลัวการกดขี่จนพวกเขาเงียบไป นั่นคือเป้าหมายเพื่อสนับสนุนให้ผู้อื่นสามารถทำสิ่งเดียวกันได้ และเราเห็นสิ่งนี้อยู่ทั่วโลก: นักกีฬาในกีฬาประเภทต่างๆ ยืนแสดง
